n het holst van de nacht
voelen we de vrijheid die overdag ontbreekt
maar ook nu wil ik dat je bij me bent
het is donker in mij, mijn ogen tranen
ik ben stil van binnen en ook jij zwijgt
vertel me, ik luister naar jou
waarom zijn we bang voor het zonlicht
waarom voelen we alleen ‘s nachts de geborgenheid
ik zie je lach niet meer, hoor je stem niet meer
ik mis je elke minuut, elk uur, elke dag
ik heb jouw beeld voor ogen, mijn ogen tranen
zie en hoor je niet meer
het is donker in mij en ook jij blijft zwijgen
verlos me voordat de angst voor het zonlicht blijft