Stilte.
Zoals ied’re dag na
’t definitieve afscheid nemen
Je terugwerpt op het voldongen feit
Zo is het na de
Goede Vrijdag
raak je verstrikt in verloren tijd.
Graaft het verstand
naar wat is verloren
In stil verdriet , als een kil residu
wat is ontnomen
nimmer weerkeert
gedesillusioneerd in het lege nu.
Doch het geheim
totaal onzichtbaar
gloort in wat immer is voorzegt
Leven na dood
als Gods belofte
nog niet in ’t stil van ons gehecht.
Vertoeft het lijden
In de stilte, waar
’t geloof hangt buiten Goddelijke geest,
totaal ontluisterd
In niet horen
Onnodig ’t aards gevoelen vreest.
th
Dirk Hermans: | Woensdag, april 22, 2020 19:58 |
Zeer sterk en zo kostbaar in sterke woorden gebracht | |
september: | Woensdag, april 22, 2020 17:29 |
Een mooi gedicht Teun. De stilte na de Goede Vrijdag en juist in en door die stilte meen ik als ik goed begrijp de opening uit het Bijbels verhaal te lezen. Goede Vrijdag, Pasen en Pinksteren zijn daar hele duidelijke ankerpunten in. Vriendelijke groet. | |
Janny Flikkema: | Woensdag, april 22, 2020 13:02 |
En in die stilte komen wij met open handen, vragend en biddend om kracht, in deze toch oh zo moeilijke tijd voor iedereen. fijne dag Teun |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, april 22, 2020 10:13 |
De hedendaagse stilte is anders dan de stilte van voorheen. Deze duurt te lang, het voelt zo onnodig aards.God geeft ons hiermee de tijd om te bidden, laat ons hopen dat deze stilte gauw voorbij mag gaan. Inten mooi door jou verwoordt Teun. Zonnige dag wens ik je . Anneke |
|
Auteur: teun hoek | ||
Gecontroleerd door: teun hoek | ||
Gepubliceerd op: 22 april 2020 | ||
Thema's: |