De Golden River had miste had haast geen diepgang meer
waar ze dicht bij de Leie boorden woonde,
en was het niet dat er 'n mastodont
van 'n hoog fabrieksgebouw vlakbij uittorende,
kwamen Guido Gezelle's leie mijmeringen
als 'n anachronisme in rijmende gedichten ten berde,
of Willem Vermandere's tussen Kortrijk en Lauwe
Blanche en zijn peird, 't is kieken weird,
men gaf de schuld aan 't corona catastrofe
dat de parking voor de werknemers half leeg was
maar insight information en wie 't kon weten,
sprak dat d'export naar 't Midden Oosten stokte,
omdat d'Arabieren mekaar terug naar 't leven stonden
wat 'n flauw excuus was want sinds 's mensenheugenis
was 't nooit niet anders en zal 't altijd zo zijn
om voor 't gemak de schuld geven aan christenen en joden,
ongelovige kaffirs die 'n ander vervloekt Boek belijden
van de aardbodem wegpesten, verjagen, vermaledijden,
in de zee drijven of laten verdwijnen
als bekeringen halstarrig worden geweigerd,
of d'er niet langer in slagen vrouwen
aan 't aanrecht van de keuken
of de tafelpoot van de salontafel
de sponden van 't echtelijk bed,
kunnen vast binden, domesticeren of knevelen,
ook al had ze hem na die laatste ruzie
de deur gewezen en even later zijn lieflijke
aquariums voor 'n appel en ei verpatst
zo ook de laatste herinnering uit te wissen,
daar konden ze vroeger uren naar zitten turen
hoe die kleine veel kleurige visjes als spiegeltjes
van onder naar boven, links naar rechts
naast de opborrelende luchtbellen,
'n waterschouwspel ten beste gaven,
hadden ze jaren in ups en downs samengeleefd
hij heel 't huis met liefde verbouwd,
die mondkanker hem tanden loos
op slag 'n oude man, overleefd,
dat vals gebit
kon hij als 'n vreemd ingebracht orgaan
kokhalzend gewoon niet verdragen ..
nee, de spanningen met haar gehandicapte zoon
kon ze niet langer aan 't zat er dikwijls dik op
daar mocht hij niet tussen komen ..
die band was haar te heilig en onschendbaar,
de onmacht toen hij als tiener op 'n tractor
met zijn bromfiets in volle vaart vlamde,
zij d'er niet bij was om te hem te verbieden,
verhinderen, redden, troosten, stelpen
dat schuldgevoel was nog niet verteerd,
had hij nog niets uit geleerd,
hoe 'n ongelovige Pieta kan lijden,
daar lag hij nu sterk vermagerd, vel over been
laat je verzorgen, d'er is nog 'n kans, hoop,
geef niet op had ze bij hem aangedrongen
nadat onderzoek terug 'n rare bobbel,
van niemendal in zijn keel werd gevonden,
't uit stelde totdat hij bijna stikte,
sprakeloos, hij moest op 'n knopje duwen
op zijn keel om metaalachtige klanken uit te stoten,
met wateraders in zijn ogen, veel vragend,
't lag eruit na wat horten en stoten..
mag ik terugkomen ?
toch niet om in mijn huis ..
te komen sterven dacht ze flitsend intuitief
zoiets moest je aan een vrouw met 'n moederhart
niet vragen, of had hij haar toch nog lief ?
de passie was allang weg maar de vriendschap
was als 'n gestorven graankorrel ontkiemd,
mama, naar mij moet je niet omzien
ga voor je eigen geluk..
toen ook hij zag voor welk dilemma ze stond,
'k zie het ineens totaal anders ..
daar wil 'k niet tussen komen,
terugkeren ??
als je zo blijft staren naar mij
ga 'k ook straks beginnen janken en wenen
gonsde 't in haar oren,
zou dat wel 'n goed idee zijn ?
ze hield de vrachtboot af die wellicht
ook vast zou lopen in dat ondiepe Leiewater
maar 'n plezierbootje ..
op dat eeuwenoude verradelijk,
klotsend ondiep water,
dat was ..
't overwegen wel waard !