vader
ik voel nog elke dag de handen van vader
waarvan de botten uit het dunne vel staken
teder nam ik ze eens tussen de mijne
hun kracht is mij bijgebleven al die jaren
de robuuste man die alles kon verklaren
ik voel nog elke dag de handen van vader
strubbelingen bleven niet binnenskamer
zijn handen tekenden wat werd besproken
teder nam ik ze eens tussen de mijne
de boom ontdeed zich van de bladeren
werd zwakker en kon nog amper praten
ik voel nog elke dag de handen van vader
het bloeien stopte na meer dan 80 jaren
op zijn handen verschenen vale kleuren
teder nam ik ze eens tussen de mijne
voor mij maakte hij eens een grote vlieger
die de hoogte insteeg om met hem te praten
ik voel nog elke dag de handen van vader
teder nam ik ze eens tussen de mijne
waarvan de botten uit het dunne vel staken
teder nam ik ze eens tussen de mijne
hun kracht is mij bijgebleven al die jaren
de robuuste man die alles kon verklaren
ik voel nog elke dag de handen van vader
strubbelingen bleven niet binnenskamer
zijn handen tekenden wat werd besproken
teder nam ik ze eens tussen de mijne
de boom ontdeed zich van de bladeren
werd zwakker en kon nog amper praten
ik voel nog elke dag de handen van vader
het bloeien stopte na meer dan 80 jaren
op zijn handen verschenen vale kleuren
teder nam ik ze eens tussen de mijne
voor mij maakte hij eens een grote vlieger
die de hoogte insteeg om met hem te praten
ik voel nog elke dag de handen van vader
teder nam ik ze eens tussen de mijne
Over dit gedicht
| Auteur: stampertje het rukkonijn |  
|
|
| Gecontroleerd door: stampertje het rukkonijn | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2022 | ||
| Thema's: | ||