Jij die me ziet
als abnormaal
en niet passend
in jouw ideale wereld.

Waarom geef je me
kritiek op mijn levenspad
en me met een tunnelvisie
aan te staren als een toeschouwer?

Je voelt je sterk omdat je het niet durft
te zeggen tegen mij.
En geeft de taak aan een andere.

Die me kent
en weet wie ik ben
zonder te oordelen
over mijn levenswijze.

Stel dat je moet kiezen
tussen een mooi pakje
mooi versiert met niets er in.

Of een met vuil krantenpapier
ingepakt geschenk
met een waardevolle edelsteen.
Wat ga je dan kiezen?

Als je aangesproken voelt
wees niet bang dat ik je aanval,
maar wil je gewoon laten voelen
dat jij ook anders bent dan ik.