Het plekje werd geraakt

Oh wat doet dat zeer

Voor de eerste keer riep ik hard

Ik wil niet meer

Tranen vloeien over mijn wang

Mijn hemel wat ben ik bang

Tegenhouden al het verdriet

Want ik ben bang ik wil het niet

Niemand die er toen echt voor me was

Roepend om mijn eigen kind besefte ik het pas

Enige plek waar ik echt graag wilde zijn

Want hij verzacht mijn pijn

Hoe eenzaam en alleen ik had niet echt mensen om mij heen

Vragend of ik de lieve mensen van nu naast me wil zetten in de veilige plek

Roep ik als eerst om annie en dat is niet zo gek