Je kan het soms nog steeds niet geloven
Maar langzaamaan gaan jouw ogen open
Te lang diep beneden geweest in diepe kloven
Jezelf te vaak afgewezen en teleurgesteld
Nu is het tijd dat jij jouw wonden stelpt
Dat jij jezelf in plaats van anderen helpt

Als ik naar je kijk zie ik een oersterke kolossale boom
Diep en sterk geworteld door alle shit heen
Was jij het die altijd net als de zon scheen
Voor mij ben jij de zon want je straalt
Kan me niet voorstellen dat jij was verdwaald
Omdat jij alles in het positieve in de naam der liefde vertaalt

Je bent lief als kind
Nu jouw hart dansjes maakt en zingt
Het koste je bloed, zweet en tranen
Maar je staat op – je begint
Eindelijk snap je het….jij bent bemind
En door jouw spirituele gidsen omringt

Je kan het soms nog steeds niet geloven
Al wetend dat jouw pad nu pas echt wordt belopen
Als een kinds zijn hart is dat van jouw puur en open
Vol trots zie ik hoe je naar binnen gaat en je weet…
Dat je thuis bent