Spap die is nou 50 jaar,
Bijna geen haar, maar dat is niet zo raar,
Dat is alleen de leeftijd echt waar.
Muziek dat is zijn passie en zijn leven,
Maar kan hij over een paar jaar ook een truitje weven?
Nee, hij doet dan graag de maat aangeven.
Graag lust hij met maten bier,
En doet hij niemand kwaad, nog geen stier,
Maar voor recht fietsen (in de sloot) krijgt hij dan een vier.
Goed overweg kan hij met geld,
In de kachel gooien waar het lekker smelt,
Maar hij blijft wel de echte pappa sokken held.
Hij is ook goed in dingen maken,
Uit ’t raam zeiken, de overkant van de weg proberen te raken,
Nee, we houden maar bij onze eigen zaken.
Slapen bij de koeien in de schuur,
Wat zijn drie kindjes toch duur,
Ze maken je leven nog net niet zuur.
Ook doet hij de hond uitlaten,
Nog steeds bier drinken, dat zijn ook heel wat vaten,
Af en toe met chips een tand uitbijten kan hij ook al niet laten.
We laten hem maar lekker verder feesten,
Wij de schuurkindjes en zijn vrouw houden van hem ’t meeste,
En nou maar lekker verder feesten als een stelletje beesten.
4 juni 2002