De haarlok,
Eerst met wel een miljoen vrienden.
Allemaal voor het zelfde doel.
Het verschieren van mijn smoel.
Mooi gekruld, en gekleurd.
Soms hun eigenkleur en swung.
Maar daar wilde ik het niet mee doen.
Af en toe een pakje met andere kleuren.
Iets wat mijn haarlok deed betreuren.
Soms pakte het want anders uit,
En dan zag deze haarlok er afschuwelijk uit.
en dan een paar weken geleden.
Toen was die smoel, een plannetje aan het smeden.
Die haarlok, lachte haar uit.
Dat durf jij nooit, want dan zie jij er niet meer uit.
Maar daat trok die smoel zich niets van aan.
Dit was haar doel, en daar kon de haarlok van op aan.
Naar de kapper en de stoel.
Dit was die smoel haar doel.
Tot de grote schrik van de haarlok.
Knipte te kapper haar af.
Daar lag die arme haarlok op de grond.
Mompelde woorden die de smoel niet meer verstond.
Een leuk resultaat was het wel waard.
maar die haarlok, was op het smoeletje ontzettend kwaad.
Groetjes Lara