denk je dat het anders wordt
als mijn engel van me weggaat
mij in stilte weer verlaat
als zilver in mijn zwart
met maar 1 ding op haar hart:
dat ze gek werd van verlangen
om een tijdje rond te hangen
in het dal van mijn ongeloof
ze cirkelt om mijn hoofd
maar ze laat zich nergens vangen
denk je dat ze lang zla blijven
haar geduld zal overdrijven
omdat het haar weer schrikt
of dat ze opwiekt van mijn schouder
niet te laat maar wel ouder
als een vogel die verschrikt
of zomaar zonder reden
zonder toekomst of verleden
weer gaat vliegen naar de zon
waar het einde ooit begon
zij noemt dat altijd heden
ze is er nog maar net
en ik ben nu al bang
voor de ruimte in mijn bed
want een engel blijft nooit niet lang
alsof het altijd zo geweest is
ligt ze naast mij als een kat
en als ze weggaat zou het zijn
alsof ik nooit iets anders had
ik denk wel dat het anders wordt
want 1 dag is veel te kort
voor een engel om te sterven
en het stof is bewijs
het zilver wordt al langzaam grijs
ook al heeft ze net staan verven
maar ik kan er wel mee leven
want wat mooi is duurt maar even
dat is niet lang genoeg voor mij
al ben ik stiekem toch wel blij
dat ik haar snel heb opgeschreven