Kan het dan nooit
zijn zoals het is
zo fijn
zo vertrouwd
na een lange tijd
van vechten
tegen jezelf.
Neen.
Als je eindelijk gewonnen hebt
zet iets zich weer tegen je op
en zorgt ervoor
dat je blijft vechten
tegen jezelf.
Uiteindelijk
zijn de littekens
duidelijk zichtbaar
en worden ze steeds grover
want dat gevecht tegen jezelf
heeft je afgezwakt
zodat je niet meer
na kan denken
over wat voor zin
dit hele leven nog heeft
en alleen nog kan voelen
wat andere mensen voelen
zodat je je eigen gedachten
zichtbaar probeert te maken.
En dan blijkt dit toch te helpen
maar terug
gebeurt er iets vreemds
iemand staat je tegen
wil je niet meer zien
ergert zich aan je
en zo zwak als je je voelt
kan je er niks aan doen
en laat iedereen zijn gang gaan
Zo kwetsbaar als je bent
maak je je gevoelens zichtbaar.