Eindelijk dan, de keertwending in mijn leven.
Dat ik dit ooit mocht beleven.
Dit had ik nooit verwacht.
Van mijn levenlang niet gedacht.
En toch mocht het zo zijn,
Dit gevoel onbekend, maar zo heerlijk en fijn.
maar het onbekende maakt me klein,
ben bang voor wat er komen gaat.
Dat ik het vertrouwde en dagelijkse leven dadelijk weer verlaat. Een nieuwe start wordt er gemaakt.
Iets wat mij van binnen heel diep raakt.
De opwinding en al dat geluk,
maakt me van binnen een klein beetje stuk.
Slagen was alles wat ik wilde.
maar verlies nu wel alles wat ik op school zo beminde.
mijn vrienden en vriendinnen....
verlaat ik allemaal. Is dit dan de kwaal, de kwaal van het slagen ?
Ik zal maar niet verder vragen, want nu ben ik veelste gelukkig dat ik ben voor de havo ben geslaagd.
Daarmee is de angst van de afgelopen tijd verjaagd.