Het is dan eindelijk gebeurd.
Je bent bevrijd van een lastig leven.
Een leven waarin je alles werd ontnomen.
Niet langer begrensd door je zwakke lichaam.
Ik kon je nooit echt goed helpen.
Vaker moest je me missen dan zien.
Maar toch heb ik altijd van je gehouden.
En nu moet ik jou missen, mijn beste vriend.
Geen zonsopgangen meer die in jou bloeien.
De wind zal je niet langer beroeren.
Nooit zal iemand nog boven jou staan.
Je bent eindelijk vrij.
Maar terwijl jij met de engelen speelt,
blijf ik achter in een onverkozen leven.
Nu weet ik pas wat je betekende, nu pas echt.
Maar nu is het niet langer tijd die ons scheidt.
Slechts een ding maakt dit allemaal dragelijk.
Ons afscheid is niet voor eeuwig.
Ik zal voor wat je achter laat zorgen,
zolang jij maar tussen de wolken jaagt.
Voorbij de dood zal je op me wachten.
Vaarwel lieve Sam...