Scherven
Scherven
Ik raap ze op en kijk...... het word me teveel
In paniek begin ik te lijmen tot één geheel
Als blijkt dat het laatste stukje net niet past
Zit het eerste stukje al te vast
Ik raap ze op en kijk...... het word me teveel
In paniek begin ik te lijmen tot één geheel
Als blijkt dat het laatste stukje net niet past
Zit het eerste stukje al te vast
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, juli 03, 2002 22:51 |
| velen hebben verhalen die niet sluiten te krijgen zijn, wij worden voor elkaar signalen om brokjes te zoeken in onze levenslijn. groetje, hans |
|
| zetta: | Dinsdag, juli 02, 2002 15:30 |
| hee hallo mannetje. Jep ik zag dat de andere site opgeheven was ???!! Ja gaat wel hoor, ff dipje zoals je ziet. maar je weet het toch, komt altijd weer goed met me. spreek en zie je snel weer, en bedankt voor je lieve gedichtje terug ;-) krijg ik wel weer een smile van |
|
| Stefan de boer: | Dinsdag, juli 02, 2002 14:44 |
| hey oude bekende ;-)jij hier ?? nog steeds die speciale manier van gevoelens duidelijk maken ! you are good girl !. hoe is het trouwens verder met je ?? buiten het breken van je scherven om ? dikke zoen Stefan ( crusader ) |
|
| soesa: | Dinsdag, juli 02, 2002 14:40 |
| oei heel goed/mooi beschreven zeg!!! Ik herken het gevoel! Kus | |
Over dit gedicht
| Auteur: zetta | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||