Nooit heb ik je zien staan,
omdat ik mezelf wilde verslaan.
ooit was er 1 ding op aarde,
waar ik voor wilde leven,
de weg waar ik op vaarde,
wat ik mijn liefde wilde geven.
toch kwam je in mijn leven,
op een bijzondere manier,
ik gaf je maar een zeven.
ik zat op te letten in de klas,
ik zag je toen door het glas.
Je kwam door de deur,
toen vroeg ze het aan mij,
eigenlijk was het maar gezeur,
je was de laatste in de rij.
elke jongen gaven we een cijfer,
ik had er nog nooit over nagedacht,
ik zei zeven, maar met grote ijver.
eerst was het nog niet veel,
maar later kwam het laatste deel.
ik keek steeds meer naar jou,
en jij naar mij,
maar toch liet je me staan in de kou,
net als elke andere hij.
waarom laat je me staan,
ik ben zo verliefd,
hoe moet het nou toch verder gaan?
ik hoop dat je dat ene ding onthoudt:
IK HOU VOOR ALTIJD VAN JOU!