Laat alle hoop voor nu en immer varen
verberg uzelf niet langer in de diepten waar u zich al te lang in heeft versborgen
de wereld niet langer als de uitgestrekt velden van gouden aren
maar slechts nog de vlakten van as waar uw hoop is gestorven
Illusie en hoop waren de illustere straat muzikanten
aan wiens muziek u zich in uw lust verbond
de muziek doe de kreten van de verscheurden doet vervagen tot de achtergrond
en die u maken tot een van onwetendheids afgezanten
U schaart zichzelf aan dwaasheids zijde en verlustig uzelf aan haar bode
dansend op klanken die u zo deerlijk in wanhoop bemint
en de muzikanten stemmen lachend hun snaren en brengen wederom een ode
aan de wereld die u in uw dans verslind