'want welk een ziel...'

***

Met mijn wortels misschien te los
slechts hangend tussen warrig zand
op een donkere plek met te weinig zon
maar geef me kans te bestaan als plant.

Zo verstopt onder al die bomen
maar dat ook ik wel goeien wil
een beetje vocht om op te stromen
een pietsie zon maakt veel verschil.

Vernuchter mij niet tot de hevige leegte
ontlaadt mij niet van onzer-wil
verstar mijn lichaam niet tot een lijk
geef mij warmte want niets is kil.

Vernuchter mij niet tot de hevige leegte
laat mij niet in winter, bar en kil
de wortels koud, de takken leeg
och, éenmaal jaars een bloei is al ik wil.

Want welk een ziel zal plantloos zijn?
met eeuwig zon en eeuwig bloei?
geen plaats in U is mij te klein
geef mij water, en zie; ik bloei.

Want welk een ziel zal plantloos zijn?
is het ik, o is het mijn?
wil geen wijn, doch ook niet droog
vul mijn vaten, trillend vol, omhoog.

***

Geschreven door

theike

Reacties op dit gedicht

theike vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Fonstw:	Maandag, juli 09, 2012 19:30
Wat mooi geschreven, werkelijk prachtig!

theike:	Maandag, augustus 26, 2002 15:11
lol had je dat niet achter mij gezocht?? heb jewel al achter mij gezocht dan?)))) hihi bedankt voor jullie reactie sheena en evi

Evi:	Maandag, augustus 26, 2002 12:07
wat enorm mooi geschreven, had ik zo niet achter je gezocht geeft gauw de planten water ;) x Evi

Sheena:	Maandag, augustus 26, 2002 00:57
schitterend gedicht ... wat een woordenvloed, kan wel 10 gedichten uit deze ene halen ... impressed, Sheena

Over dit gedicht

Auteur: theike
Gecontroleerd door: Cartooneke
Gepubliceerd op: 26 augustus 2002
Thema's: [Natuur] [Troost]