[...opa...]
Je bent nu al een tijd zo slecht
bent bijna aan het eind van dit gevecht
Gisteren ging het weer niet zo goed
een longontsteking, een ader die bloedt
Zo zwak als je daar nu zit
was je vroeger eens zo fit
Mijn opa, onze opa, een opa voor ieder apart
je draagt elk van ons daar heel diep in je hart
Maar je goede hart geeft het stilletjes op
het kan het niet meer aan, roept onvoorwaardelijk stop
Lieve opa, ze mogen je verlossen van je pijn
en laat dit alsjeblieft, mijn laatste afscheid zijn..
bent bijna aan het eind van dit gevecht
Gisteren ging het weer niet zo goed
een longontsteking, een ader die bloedt
Zo zwak als je daar nu zit
was je vroeger eens zo fit
Mijn opa, onze opa, een opa voor ieder apart
je draagt elk van ons daar heel diep in je hart
Maar je goede hart geeft het stilletjes op
het kan het niet meer aan, roept onvoorwaardelijk stop
Lieve opa, ze mogen je verlossen van je pijn
en laat dit alsjeblieft, mijn laatste afscheid zijn..
Reacties op dit gedicht
| Iejoor: | Maandag, januari 06, 2003 19:51 |
| Aangrijpend Hanne Panne. Maar soms komt dood als verlossing, wanneer het leven lijden wordt... Misschien niet voor jullie, maar voor hem wel. En ten slotte, hebben jullie het beste met hem voor... Ik wens je heel veel sterkte toe, Liefs, Chiara. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stella | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||