Mijn lichtpuntjes..?
Het leven doet me nu te veel pijn
Ik wil hier echt niet meer zijn
Zelfmoord lijkt nu de enigste oplossing
Het is voor mij de enigste verlossing
Dat is nog wat ik wil
Dan is het maar zelfmoord waar ik me leven aan verspil
Ik wil niet meer blijven
Enkel me gevoel maar opschrijven
Het lange donkere pat wil ik niet meer lopen en geen uit weg aan zien te komen
Ik kan alleen maar over zelfmoord dromen
Is dat nog het enigste wat ik kan?
Zelfmoord is wat ik doe dan
Alle mensen die van me houden doe ik dan verdriet
Dat wil ik gewoon niet
Ik wil een lichtpuntje zien
Ik wil dat ik het leven verdien
Ik zou zo graag terug gelukkig zijn
Dat die negatieve gedachte verdwijn
Ik wil terug lol maken met de mensen waar ik van hou
Dat ik mezelf weer terug vertrouw
Alleennu is alles nog zwart
Zit iknog in een diep gat
Maar me lichtpuntjes blijven
Af en toe komen ze boven drijven
En weet ik dat ik het niet moet doen
Ik wil m'n afscheidsbrief al schrijven
Omdat ik hier niet langer wil blijven
Ik durf niet te zeggen dat ik hem al heb
Op dat moment was dat mijn uitlaat klep
Me pillen had ik al op gespaard
Ik had er genoeg bewaard
Maar dan kruip ik even uit m'n schulp
En vraag ik heel even om hulp
Nu is zelfmoord uit de baan
Omdat ik me pillen heb weg gedaan
Het is alleen nog niet uit m'n hoofd
Het vuur is nog niet gedooft
De gedachte vliegt nog heen en weer
Dan doet het leven me te veel zeer
Maar dan denk ik aan me lichtpuntjes die er zijn
En even is de zelfmoord gedachte die verdwijn
Reacties op dit gedicht
| theo: | Dinsdag, juli 08, 2008 19:47 |
| je bent zeker nog een jong mens? Dit zijn groeipijnen, heb ook gevoelens van grote leegte gekend. Antwoorden komen echt vanzelf. Geloof me! Even doorbijten! De knop omzetten als je jong bent gaat makkelijker, dan naarmate je ouder wordt. Ik hoor dat je mensen heb die van je houden dat is het enige wat echt telt, dus tel die zegeningen en het wordt vanzelf makkelijker. (hetgeen je gelukkig ook zelf aangeeft) Sterkte! |
|
| death_darkness: | Dinsdag, juli 08, 2008 19:36 |
| ik hoop echt dat je terug gelukkig wordt en geen negatieve gedachtes meer zal hebben. xxx hvj!! |
|
| Eva..*: | Donderdag, juni 12, 2008 16:20 |
| Ik kan hier zoveel op antwoorden.. hele verhalen.. op al je gedichten.. maar je weet nu al dat ik er voor je ben ;) Ik ben heel erg blij dat je de lichtpuntjes blijft zien!! Ik wou dat ik alles van je kon overnemen.. dat zou ik zo doen als dat kon!! I Love you Sweety!!! |
|
| *Just-Mel*: | Dinsdag, juni 10, 2008 02:32 |
| misschien heb je er wat aan.. (sorry, paste niet in 1 berichtje).. Liefs, Melanie |
|
| *Just-Mel*: | Dinsdag, juni 10, 2008 02:32 |
| Oh, ik begrijp je zo goed.. Ik heb op hetzelfde punt gestaan als jij geloof ik. Ik was zo ongelofelijk depressief. Achteraf gezien was dat nergens voor nodig geweest eigenlijk. Ik ben nu van mening dat je moet kiezen voor je eigen geluk. Hup, kom die kamer uit en ga leuke dingen doen. Ga weer genieten van het leven. Wat is er nou eigenlijk allemaal zo erg? En de dingen die zo erg zijn, waarom doe je ze dan nog? Waarom laat je het dan gebeuren? Dat is wat ik geleerd heb, missc |
|
Over dit gedicht
| Auteur: [B]lack [A]ngel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||