En er is geen licht,
en er is geen dag,
en er is geen troost,
enkel nog een spiegel die jouw afwezigheid nabootst.
Waar ben je heen?
Waar ben je nu?
Jouw vaarwel vormt een gezwel
diep in wildernis van mijn hoofd,
dat de toekomst verdoofd.
Waar moet ik heen?
Wat kan ik doen?
Er rest mij niets meer zonder jou.
Er is geen licht,
en er is geen dag,
en er is geen rust,
enkel een leegte die mij ernstig verontrust.
Waar loop je nu?
Met wie praat je?
Draai ons afscheid terug,
raap me op van de straat.
Laat me niet langer ondervinden
dat een er ook leven zonder jou bestaat.