O, verzwelger der harten
Sta ik daar te staren
Naar je ogen en je haren
Je martelt me, schoonheid
Met je onwetenheid
Heb je niet gehoord
Dan ik over je sprak met de zon
Heeft hij je dan niet verteld
Dat ik je liefhebben kon
Fluisteringen, het gras
Hetzelfde geld voor jullie
Waarom zwijgen voor haar
Uit groene jaloezie?
Over het schone roosje
Dat zelfs bloeit van maneschijn
In het bos tussen de bijen
Onder een bloemenbaldakijn
Maar weinig woorden geraken er door
Iedereen zwijgt voor de vrede
Zwijgen en vrezen voor
De kracht van logica en rede
Schoonheid heb je niet gehoord
Dat je schoonheid door me word bezongen
Teloor, alles gaat teloor
De stemmen zijn verwrongen
Lief, ik hak me nu een weg
Door het verstrikkende woud
Recht naar je toe
Om te zeggen dat ik van je..