Je kwam zomaar ineens voorbij tussen de 'mensen die je misschien kent' Geen gemeenschappelijke vrienden bij jou en mij maar ik besefte gelijk wie je bent De laatste keer dat ik je zag is zo lang geleden je was nog zo ontzettend klein Mijn herinneringen hoorde niet bij het heden je zou altijd dat kleine ventje zijn Nu heb ik minuten lang naar je foto zitten kijken of ik iets van mezelf in je terug zou zien Zou je op onze vader lijken of heb je iets van onze broer misschien Je bent in ieder geval niet meer zoals toen van een peuter tot een tiener opgebloeid Je had ook niets anders kunnen doen je bent zonder ons opgegroeid Je was niet meer dan een herinnering in mijn dromen Een klein broertje die ik niet kon zien of mee kon praten Maar nu heb ik je foto voorbij zien komen en kun je mijn gedachten niet meer verlaten *Op facebook kwam ineens de foto van mijn halfbroertje voorbij, die ik al 9 jaar niet gezien heb, omdat ik geen contact met mijn vader heb. Hij was toen 4 en nu 13*