ik ben zo ontzettend moe, echt zo moe
ik snap niet meer wat ik hier in dit leven nog doe
ben zo uitgeput
ik ben weer gevallen in die donkere put
het is niet leuk meer
ik vecht tegen een depressie
het licht is niet meer wat ik zie
ik ben geestelijk zo op
tegen mezelf zeg ik stop
ik heb de tijd nodig om het op een rijtje te krijgen
maar het enigste wat ik tegen anderen doe is zwijgen
ik heb er geen woorden meer voor
ik wil echt niet meer door
het is op, kapot, zo alleen
ik geef alles, val en sta op elke keer weer
het volhouden doet mij zo'n zeer
wanneer zie ik het lichtpuntje weer?
want het is zo donker elke keer
opgeven lijkt mijn enigste keuze
ook al zijn de gevolgen reuze
maar ik kan gewoon echt niet meer
dit leven doet mij teveel zeer