weet niet wat er de laatste tijd scheelt
maar het word me allemaal te veel
vele mensen rekenen op mij
en ik maak ze graag wat blij
heb nu ook wat tijd voor mezelf nodig
en dit zullen ze niet graag horen
zie het bos niet meer tussen de bomen
het is tijd om even tot rust te komen
hoop dat ze daar kunnen mee leven
zal wel altijd om ze blijven geven
dacht dat ik alles aan kon
maar dit was heel dom
wilde goed doen voor iedereen
en het werd me wat te veel
moet nu eerst aan mezelf denken
eer ik de andere vreugde kan schenken
ze zijn wel steeds in mijn gedachten
zullen even op een bezoekje moeten wachten