Herfst
Speels roert de
Herfst ingrediënten
voorspelling, afscheid, door elkaar.
Heel grillig of
met warme tinten
in haar wat sombere gebaar.
De stormwind en
de regenvlagen
schrikken ons op uit zomerrust.
Voorspellend wat
ons staat te wachten
koude die alle bruinheid blust.
Dan weer die zon
blij laag warm stralend
over een keur van kleurpalet.
Brandend élan
in geel en roodgloed
als schilderij nu neer gezet.
Die weelde in
het zonlicht badend
vergoedt het afscheid van l ‘été
De herfstkunst heeft
’t verdriet verdrongen
Wij gaan in deze weelde mee.
Doch langzaam aan
ontstaat het weten:
dit is een kleurvol stervensuur
van wat de zomer
heeft geschonken
afsluiting toch van de natuur.
De kilte zal
straks op ons dalen
nu plukken wij de rijpe vrucht
van wat de zomer
deed ontspruiten
wij nemen waar met diepe zucht.