Na al die jaren ben jij het eerste dat ons in één ruimte samen brengt en je kunt het niet eens meer beleven. Geen dood was groot genoeg tot jij het leven liet, zonder jou, staat alles stil nu. We dragen even geen haat maar schaamte in onze schoenen, we staren naar de punten hoewel we weten dat we verloren. Wij zijn de laatste overgebleven die deze naam dragen, we zetten ons niet voort. De schande op onze schouders zegt dat het eindig is, we konden ons niet redden.