soms voelen we ons zo verlaten afgescheiden van de rest stuurloos dobberend op de golven een paria ziek als de pest als dwaallicht in het universum als dorstige in de woestijn naar adem happend in het water verbeten vechtend om te zijn keer toch weer terug naar de essentie van waar het leven echt om draait kom maar weer terug naar jezelve de bron die jou nimmer verlaat dan zal de rust weer in je dalen je vindt weer licht in eigen hart geniet weer van de kleine dingen klaar voor een fonkelnieuwe start 28/1/2016 wr