Terwijl ik met een ferm ritme de toetsen van mijn toetsenbord indruk, herinner ik mij de digitale post die we over en weer verzonden
en de telefoonstem die rustig en vermoeid mij woorden toe fluistert
ze maken me sereen, blij, verward en verbonden
had ik maar eerder naar de inhoud geluisterd
tussen de zinnen de juiste woorden gevonden
al was het maar voor heel even
dat ik jou ook niet wilde missen in mijn leven
de stem is inmiddels verstomd...de woorden uitgewist
alsof ze nooit uitgesproken zijn.