sterren fontein daar stond ze in de massa alsof een ster was neergedaald de anderen lieten haar de plaats haar licht scheen in mijn ogen ze leek een fontein van sterren gespoten door een engel die het firmament beheert mijn geest wou haar plukken ze verdween bij einde show wel tien, bleven verward achter wat hadden zij zich voorgesteld ik was al snel buiten het was aarde donker geen ster stond ginder boven de superster was verdwenen heel ver, richting maan, een glimp ela