Als ik denk aan m'n vader
die zo heeft geleden in
donkere oorden waar
het licht zich nauwelijks
liet zien en als ik denk hoe
ik voor hem heb gebeden
dat is niet te verwoorden
zelfs niet in 'n gedicht van
een regel of zeventien.
Toch is het goedgekomen
met hem als we op zijn
leven terugzien want al
zijn zonnige dromen zijn
uitgekomen, even nadien.
En ik kan zelfs een roman
over hem schrijven want...
leefde hij niet voor tien?