Even tot stilstand
Tijd vervaagt
Maar mag niet doen vergeten
De herinnering knaagt
Sommigen willen, niet meer, weten
Pijn wordt gedragen
Voor anderen een eind aan hun lot
Nog teveel vragen
Niet altijd verteld, deels in de doofpot
Vandaag stil, en dan
Morgen met vuur gevierd
Blij, bewust dat het kan
Met vlaggen de straat versierd
Leven in vrijheid,
zonder strijd
In dit rijke besef, dan wederom even tot stilstand