Tere bloesembladeren zijn verwaaid
verspreid over vier windstreken
na een oud witte donderdag
elk blad elders-wie weet waar-
het zachte van kinderlach tooien
Lacrimosa's tranen, handgebaar
ongesproken landen wat het doet
zullen wij weten, begrijpen
aalscholver vliegt over, lager
buiten 't gewone, tak in de snavel
een pril nest en kameraden
schaduwvlekken wachten in bomen
zonder vleugels zindert avondrood
in kale bloesemboom kantelt 'n kauw
innig zwart voor wat het goede bracht
maar laat ons daarover niet spreken
zwijgen het onbenoembare
onbegrijpelijk verwaaide
wensen, dromen, eiland van daden.