Goed en kwaad.
Ik las opnieuw
het boek van Kushner
als ’t kwade toevalt aan het goed.
hoe is dan
’t mens’lijk reageren
als je opeens die pijn begroet.
Dan welt de schuldvraag
fel naar boven
omdat het zo maar niet kan zijn.
Altijd een oorzaak
wel voor handen
je stort nog dieper in de pijn.
Kon God , als Die
bestaat ten minste
dit toelaten, ‘k deed niemand kwaad!
Zorgde voor and’ren
was tevreden
terwijl nu alles mij verlaat.
Verwijten die
het kwaad niet raken
want ’t kwade vaart zijn eigen koers
tracht God en mens
van elkaar te scheiden
werkt om ons heen wrang en jaloers.
God brengt geen
kwaad in deze wereld
Hij is de bron van ’t aardse schoon
Bron zo van kracht
en ware liefde
Hij leed voor ons , buiten gewoon.
Wij zijn van Hem
in ’t al afhank’lijk
doch Hij is afhankelijk van de mens
vanuit de liefde
voor Zijn Schepping
Liefde , door lijden heen , intens.
th