Gisteren vrijdag 31-01-2014Ik had te weinig tijd om alles uitgebeid toe te lichten Daarom heb ik heel veel alleen met de titelsen wat fantasie van mijzelf tot één geheel gebundeld op het friese platte land stapte ik in de treinen ging zitten bij het raam mijn deelneming wil ik graag delen hoe ik terug ging in de tijd even weer het kind van toen zag oude meester een heet spel spelenwas toen heel gedurfd ze hadden ruimte en moesten stoppen bij rood het was herkenning aan mijn dorp anders dan het leven aan de gracht weer eens terug naar het nest waar de regenboog Syria die rusteloos zegt laat mij maareen gloed van leven geeftaccepteren hoe ik ben of is dat alleen maar een droom het raakpunt op het volgende stationeven op de koffie bij dorrekedaar sprong een speciale vogel het roodborstje van hak op de tak wat mij deed verlangen naar de zon wanneer is het genoeg en verdwijnt de kou als sneeuw voor de zonsimpel weg pech het zijn maar verlangenstijd om weer eens normaal gaan doenhet beste van mezelf te laten zienin ons oh zo mooie vaderland ik kan het niet wil het nietmaar wat hoor ik nu weer wie en wat samen op het schiplaat ook maar wil het niet weten mijn dagtrip is voorbij ik ga slapen vrijdag is historie christaslaap lekker freaks morgen een fijne dag
Gisteren vrijdag 31-01-2014
Ik had te weinig tijd om alles uitgebeid toe te lichten
Daarom heb ik heel veel alleen met de titels
en wat fantasie van mijzelf tot één geheel gebundeld
op het friese platte land
stapte ik in de trein
en ging zitten bij het raam
mijn deelneming wil ik graag delen
hoe ik terug ging in de tijd
even weer het kind van toen
zag oude meester een heet spel spelen
was toen heel gedurfd ze hadden ruimte
en moesten stoppen bij rood
het was herkenning aan mijn dorp
anders dan het leven aan de gracht
weer eens terug naar het nest
waar de regenboog Syria
die rusteloos zegt laat mij maar
een gloed van leven geeft
accepteren hoe ik ben
of is dat alleen maar een droom
het raakpunt op het volgende station
even op de koffie bij dorreke
daar sprong een speciale vogel
het roodborstje van hak op de tak
wat mij deed verlangen naar de zon
wanneer is het genoeg en verdwijnt
de kou als sneeuw voor de zon
simpel weg pech het zijn maar verlangens
tijd om weer eens normaal gaan doen
het beste van mezelf te laten zien
in ons oh zo mooie vaderland
ik kan het niet wil het niet
maar wat hoor ik nu weer
wie en wat samen op het schip
laat ook maar wil het niet weten
mijn dagtrip is voorbij
ik ga slapen vrijdag is historie
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dag