Ik stoorde je
midden in je vergadering
maar …
ik kon dat niet weten …
ik had een vraag
dus belde ik je op!
dat je geen tijd voor me had
dat kon ik niet weten …
Toch leeft er een schuldgevoel …
diep in mij …
want …
ik wou je niet storen!
het maakt me niet blij!
je lastig te hebben gevallen …
ik wou het niet
het doet me enkel verdriet …
maar …
je hebt me op mijn fout gewezen
Bel ik je later terug …
heb je dan een momentje vlug?
kan ik met mijn vragen bij je komen
moet ik me niet intomen?
Maar voor nu zeg ik …
Sorry voor wat ik deed …
ik wou je niet storen
ik wil dat je dit weet!
(ik belde een tijdje geleden men psychiater op met een vraag en ze zat in vergadering ... Ik kon dat niet weten hé)
www.raissagedichten.jouwweb.nl