Leven en dood als de dood zich vrolijk maakt en zijn oude tanden toont en zijn zeis flikkert in het licht dan wordt ergens een draad gesneden dan spreid zijn donkere mantel zich dan dekt hij iemand ter ruste verloren voor de eeuwigheid betreurt door vele tranen dan is geluk even afwezig een mens voor altijd meegenomen die hem kent zal hem missen er vallen gaten in het leven die weer zullen opgevuld door het zaad van de nieuwe stam die alom geluk schenkt het leven weer mooi maakt ela