Gedachten denderen voort Emoties stromen over De balans raakt dan verstoord De innerlijke onrust als kabaal maakt oren dover Het licht lijkt even veel te zwak De warmte is als onderkoeld Balanceren op dat grijze vlak Waar de gedachten worden gevoeld Het evenwicht wordt weer hersteld Vanuit dat diepe dal Het klimmen prikt je als een speld In angst voor een eventuele terugval Maar het licht straalt aan de horizon De ogen kunnen het wel aan Vooruit, op weg naar die warmtebron Om weer beter met beide benen op de grond te kunnen staan.