Schaduwsprookje…
kom, laten we gaan, ik zal je gids zijn
naar sprookjesland of nooit het zelfde,
misschien wel naar de afgrond van de wereld
waar reizigers eenzaam zijn en
de smaak iets wat bitter
richting eerder naar het zuiden,
enkele passen om gewoon te blijven
je weet dat er geen momenten zijn verloren
in fantasieën over dromen
terwijl ik met jou door de nacht dwaalt
de hemel staat in brand
en ergens luidt er iemand een bel
maar in het donker komen wij tot leven
tussen de maan en je sterrenbeeld,
wanneer er niemand kijkt
kom, geef me nu je hand mijn lief
en volg de stappen langs de winter
in de spiegel van de duisternis
neem ik je mee tot het einde der tijden
om dan ons samen zijn te beleven…
esteban 11 November 2013