Al vullen mijn tranen de dalen de mensen houden zich op de vlakte in de dagen van mijn diepste verdriet maak ik mij heel klein en onzichtbaar daar waar geen enkele mens mij ziet ook al is het iets waar ik van overloop ik loop er zelden mee te koop en ga ik dan eindelijk eens overstag en de reacties van mensen zie en lees dan is dat voor mijn pijn een hard gelag dit is iets wat ik heel erg vrees zelfs ik heb er soms geen woorden voor