pas ontwakend morgen licht schildert het eerste hemel blauw zie ontvouwende vlindervleugels zweven heel even tussen zachte tinten van zon over kristal helder water kleurt een wereld het nog pril ontstaan langs deze weg tot diep rakend doorheen zoveel tederheid als troost en zie verder hoe breekbaar het wit van bloemen kelken het leven behoedzaam beschrijft gegrift in ruwe steen met een schaduw de woorden voelbaar makend die soms naamloos zijn getekend in deze stilte van porselein