Met het vagen van de tijden
waar de herfst verdwarrelt valt,
en de bloeing van mijn leven
in de knoppen iets versmalt
plak ik blaadjes in mijn album
van de allermooiste soort,
strijkend in, de kleurschakering,
die zo bij mijn wandel hoort
ze zijn saamhorig, in structuren,
en gevangen in mijn lijm,
waar zij dwalen,
langs de woorden,
van dit openlijk geheim