Je praat stellingen vol
tot het logische
redenaties worden,
je meent waarheid.
Ik bevestig
zonder te kijken,
mijn oren dicht.
Ik weet dat ontkenning
herhaling wordt,
hetzelfde punt,
maar dan anders.
Je weet wat je wilt weten.
Verruiming zou het
banale beschaafd maken,
maar je wijkt liever niet.
Ik stap liever op,
de marge uit,
buiten de lijntjes
en vooral,
uit jouw comfortzone.