de beelden nog ongepolijst helder en puur zonder naam nog pril zonder woorden en scherven te voelen in deze eenvoud tekent geluk een tedere vloed als kristal van morgen licht en pas ontwakende eerste zonnestralen onder het dwalend tot bijna wegebbend gefluister van golvende zee een reis in jouw beleven soms breekbaar als het schaduw raam over een gloed van dromen en verder gaan door wat intens blijft het open bloeien van verlangen naar herinnering versluiert nog even verdicht voor korte duur tot samen verzachtend en helend om even stil te zijn luister leven schetst langzaam ons verhaal om zeker te weten dat liefde vrijheid is en steeds opnieuw een schuiloord gevend in elk ontstaan