Eerste sneeuw Het regent vlokken in dwarrelende eenvoud bedekt het mijn dennenwoud ik ben erheen getrokken De eerste sneeuw telt zijn schreden Veegt sporen van de grond van waar ik juist nog stond en waar ik heb getreden Het dooit mijn huid en filtert mijn gedachten In zachte winternachten dat zich als een gordijn ontsluit In de blauwdruk van mijn ziel ligt de geboorte van vrede en rust Ik heb zacht de sneeuw gekust Een gevoel dat me uiterst beviel