de nacht is vol
het donker is
zo sprookjesachtig
fijn gespikkeld
ik kijk omhoog
tel dolend vergezichten
elke ster
een eigen naam
van mensen die
in houden van zijn weggegaan
mijn vader, zus en goede vrienden
ik ken hun gloed
als wederkeren
en wil alleen
hun licht verstaan
en wat
de rest ook mag beweren
zo’n sprookje geeft voor mij
de kracht en hoop om door te gaan..