al mijn dromen we liepen samen praatten honderd uit maar alle stappen die we namen brachten ons niet echt vooruit nog keken wij naar een verdwijnpunt in wat nevelig wit droegen argumenten aan consensus hebben we gemist de woorden stokten hun vloed nam af ons aanvankelijk enthousiasme koos steeds het verkeerde pad ik heb je hand genomen jou in stilte al mijn dromen laten zien je ogen glansden licht we dansten naar opklarend zicht wil melker 21/07/2016