vier uur
het donker kruipt naar binnen
ik knip wat stroom als
lichtbron aan
het licht verspreidt zich in
beseffen
er is nog zoveel nacht in dag
te gaan
ik kijk mijn wereld terug
naar buiten
zoveel vensters die
in stilte sluiten
de warmte isoleert
verdrijft de kou tot hier in
mij
ik aai de hond in haar verlangen
ze laat wat leven in me vrij