Ik.
Een kale rots
schreeuwende stilte
alleen gelaten in duistere hof
als Zoon van God
tot mens vernederd.
U daalde diep tot in het stof.
Voor mij, voor allen
stijgt ’t beloofde
Heil uit boven het doden-dal.
Wij mogen leven
door Uw offer
Hemel aanvaardend zonder tal.
Hier klontert schepping
nieuwe waarde
eens diep verguisd, nu perspectief
voor allen die
’t in Hem aanvaarden:
God had en heeft Zijn schepsel lief.
th