in lente droom ik meestal tederheden:
van bladschaduw en schaduwbladeren
die zacht ruisen in de warme wind
vormen die ontstaan, verwaaien
vergeten, vergaan als vluchtige schetsen
bij het ontwaken in verte de treinen
in stilte van ontbrekende zwaluwen
nadert de dag door kieren van jaloezieën
als langzaam tastende vingers
een beeld van geheimzinnige tekens
die traag van bladranden druppelen
dat ik stoppen moet om te verstaan
opvangen wil met geopende hand
als de belofte van vroege zonne-uren
sunset 05-04-2017