Jaren lang zat je muurvast in mijn hoofd,
Mijn gezonde verstand van zijn functioneren beroofd.
Je zwarte krullende haar, je lieve gezicht,
Diep van binnen zag mijn verstand eindelijk weer haar licht.
Ik kende je niet goed genoeg om zo over je te denken en te malen
Geloof het of niet, maar ooit zal mijn verstand weer stralen
Ik geloof dat wij verder uit elkaar zijn dan het ene continent van het andere
Ik weet niet of het slim is om dat te proberen te veranderen
Met medicijnen op denk ik tenminste weer een beetje gewoon
Mijn gemoed en mijn gezonde verstand zijn weer schoon
En ik wens je het beste als je een ander tegen komt
Zonder jou is mijn hoofd eindelijk weer gezond!